PAKİZE SULTAN… 

102 yaşında hiçbir zaman yazmaktan kopmayan, üreten ve üretirken de her zaman içindeki yaşam sevinciyle bizleri kendine hayran bırakan Bandırma’nın sembol isimlerinden biriydi Pakize Başaran…

Gazetemizin kültür sanat sayfasına manileri ve şiirleriyle her zaman renk kattı, hayat verdi. Gülmeyi yüzünden hiçbir zaman eksik etmedi, eğlenceli ve espriliydi. Örneğin yaşınız 40’ın altındaysa “Pakize teyze” demek serbestti, 40’ın üstündeyse “Pakize abla” demeniz gerekiyordu. Bizler için ise O, her zaman Pakize Sultandı.   

Gazeteye yazma hikâyesi de aslında her birimize örnek olacak bir konu. Yıllarca birçok gazetede öyküleri, yazıları yer alan Başaran son olarak gazetemize şiir ve manileriyle renk kattı. Son döneme kadar daktilonun başına oturmasını, üretmesini ve ürettiklerini insanlarla paylaşmasını en iyi şekilde yaptı. Gazetemizde yazmaya başlama hikâyesi de insanların birbirine nasıl destek olacağına güzel bir örnekti. Pakize Sultan’la, bundan yaklaşık 3-4 ay önce telefonla görüşürken gazeteyle ilgili bazı fikirlerinin olduğunu anlattı ve eve davet etti. Eve gittiğimde şiirleri, manileri daktilo ile temize çekilmiş şekilde 3 ayrı dosya içinde bana uzatarak bu yazıları kültür sanat sayfasında yer alması için hazırladığını söyledi. Sevinç, şaşkınlık tüm bu duyguları bir arada yaşarken 100 yaşını devirmiş bir çınar ve Türk Edebiyatının önemli isimlerinden biri gazetemize nasıl katkı sunabileceğini düşünmüş ve kültür sanat sayfası için şiirlerini, manilerini derlemiş. Sevinçle hemen kabul ettim. Pakize Sultan’ın bize kattığı en büyük değer yaşam sevincinin yanı sıra dayanışma duygusu oldu.

Ölümü hiç aklına getirmezdi. Ne zaman sohbet etsek bir yazı kaleme alma, kitap çıkarma projesi vardı. Bir yıl önce son kitabını yayınladı. Telefonla görüşmelerimizi hep aynı cümle ile sonlandırırdı “Allah’a emanet ol”. Her zaman içten, sevgi dolu, üretken bir çınarı kaybettik… Pakize Sultan yazdıklarıyla, biriktirdiğimiz anılarda kısacası her zaman bizlerin hayatının içinde olmaya devam edecek…